Blenheim; Kaikoura

Blenheim 16-11-2012
In alle vroegte afscheid genomen van Wilhelm die ons bij de Interislander afgezet heeft.
Het is geen lang afscheid want we zullen hem, en misschien Kara , volgende week in Queenstown nog een keer ontmoeten. Hij wil Paul overhalen te gaan bungy jumpen…..Ik geloof er niets van. Ik doe dat sowieso niet, heb vreselijke hoogtevrees….
De ferry is een enorm exemplaar, ik heb het idee dat er hoofdzakelijk toeristen opzitten vanwege het enorme aantal campers, die benedendeks geparkeerd staan. Maar later zie ik toch een groot aantal mensen slapen, zij hebben dus deze oversteek al vaker gedaan. Iedereen staat of zit naar buiten te kijken naar de bergen van Wellington die langzaam kleiner worden.
Bijna aan het einde van de tocht, na ongeveer 3 ½ uur varen, verplaatsen de passagiers zich naar buiten en vergapen zich aan de indrukwekkende bergen die verrijzen uit de prachtige azuurblauwe zee. Wederom een plaatje. De plaats Picton is al goed te zien vanaf de boot, het is inmiddels prachtig weer.
We halen onze auto op en we zullen komende 14 dagen veel in de Nissan doorbrengen. Het is de nieuwste niet maar hij rijdt prima. We hebben een strak schema, in 13 dagen moeten we weer in Christchurch zijn om te vertrekken naar Fiji.
We gaan onder leiding van Tom, onze grote vriend, door naar Blenheim. In Blenheim heb ik via de “GrabOne” site(voor Australie en Nieuw Zeeland) een aanbieding geboekt met enorme korting. Het heet Vintners Rereat. Het is boven verwachting goed, wat een luxe resort. En het leuke is dat het tussen de druivenranken staat in de streek Marlborough. Daar komt de lekkerste Sauvignon Blanc vandaan. We hebben thuis al aan vergelijkend warenonderzoek gedaan, maar we zijn er niet uitgekomen. We gaan het hier verder onderzoeken…….
Zodra we in onze villa internet konden gebruiken hebben we tickets voor de Whale Watch gekocht voor de volgende dag. Deze boottocht vertrekt uit Kaikoura, ongeveer 2 uur rijden naar het zuiden vanuit Blenheim.
Het wordt een beetje saai als ik weer moet zeggen dat het een prachtige tocht was, de bergtoppen zijn nog flink besneeuwd, zijn afwisselend hoog, laag en grillig. Weinig verkeer op de weg, schiet lekker op.
Eenmaal op de boot aangekomen nemen we plaats samen met zo’n 50 man. We gaan loei hard de zee op. Het schip is uitgerust met een sonarsysteem waarmee ze het geluid van de Sperm Whale/Potvis kunnen traceren. De naam Sperm Whale komt natuurlijk van vroeger; toen er gejaagd werd op deze vissen en ze de koppen openden kwam er uit de kop een enorme hoeveelheid olie, witachtig brei uit wat leek op……? Vandaar de naam Sperm Whale.
Ze hebben ook een enorme grote rare kop waar in een systeem zit waardoor ze makkelijk kunnen dalen en opstijgen, iets met zuurstof in het bloedvaten systeem in het hoofd. Fffe googlen als je er meer van wil weten, heb geen tijd om uit te leggen!
Niet al te lang daarna hebben ze de plek waar hij zich bevind. Deze potvissen zitten op grote diepte om daar voedsel te zoeken wat voornamelijk uit grote inktvissen bestaat.
Ze gaan ongeveer 50 minuten onder water en komen dan ong. 15 minuten bovendrijven om hun systeem weer te vullen met zuurstof. Op dat moment is dus het Kodakmoment aangebroken.
Na ongeveer 30 minuten gewacht te hebben kwam er dus 1 boven. Een onwaarschijnlijke gewaarwording, weer adembenemend. Een kwartier lang lag hij daar te spuiten en uit te rusten? Daarna kromde hij zijn rug en dook hij weer naar beneden. Zijn enorme staart is dan als laatste te zien. Wat geweldig!!!!!!!
Daarna waren de Dusky Dolfijnen te zien. Onder de boot, naast de boot, springend uit het water. Wat een feest.
Tot slot zijn we dichter naar de kust gevaren waar er talloze zeehonden op de rotsen lagen te luieren. Wat een lekkere vetkleppen.
Na deze indrukwekkende dag werden we op de terugweg getrakteerd op een prachtige regenboog. Later zelfs 2 naast elkaar.
Gelukvogels, dat zijn we!